ارائه یک روش ترکیبی به منظور پوشش حفره های ایجاد شده در شبکه حسگر بی سیم

شبکه­ حسگر بی­سیم، از تعداد زیادی گره­های حسگر که به صورت یکنواخت و یا غیریکنواخت درون ناحیه مورد نظر مستقر شده­اند، تشکیل شده و قابلیت موثری در نظارت پدیده­های محیطی همچون آتش­سوزی جنگل­ها، پایش نشت مواد آلاینده و همچنین در امور مدیریتی و صنعتی دارد. در یک شبکه حسگر بی­سیم، گره­های حسگر به منظور تشخیص پدیده­ها سراسر منطقه مورد نظر پراکنده می­شوند. بنابراین پوشش سراسری منطقه به وسیله گره­های حسگر، در کسب اطلاعات بسیار موثر است. با این حال حفره­های پوششی بنابر دلایل مختلفی از جمله توزیع غیریکنواخت حسگرها، خرابی گره­ها و اتلاف انرژی آن­ها در منطقه مورد مطالعه ظاهر می­شوند. مطالعه حاضر بر تعیین موقعیت حسگرهای جدید به منظور پوشش حفره­ها و دستیابی به پوشش سراسری در شبکه حسگر بی­سیم تمرکز دارد. برای این منظور، عملکرد روش درخت­مبنا در افزودن حسگرهای جدید در شبکه حسگرهای بی­سیم مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج به دست آمده نشان می­دهد با وجود عملکرد کلی قابل قبول این روش، در مواجهه با برخی آرایش­های خاص از حسگرها کارایی مناسبی ندارد، که دلیل عمده آن، عدم توجه به موقعیت حسگرهای موجود در هنگام اضافه کردن حسگرهای جدید است. از این رو در روش ترکیبی پیشنهادی، روش درخت­مبنا به گونه­ای بهبود یافته که توانایی پوشش مناسب حفره­ها با ابعاد و اشکال مختلف را دارا می­باشد. نتایج به دست آمده نشان­دهنده عملکرد بهتر روش ترکیبی نسبت به روش درخت می­باشد، زیرا در تعداد تکرار کمتر و با اضافه نمودن حسگرهای کمتر قادر به ایجاد پوشش سراسری در منطقه مورد نظر می­باشد.